شعر بسیار زیبای دوست بسیار عزیزم جناب علی آقای مختاری بنده را به وجد آورد و فی البداهه این قطعه را در ادامه برای استاد چوپانی نوشتم:

شهریاران نمی میرند

من هارا حسینه شاعر اولانون مدحی هارا

نحیف اولان مور هارا قله لرون فتحی هارا

منیم بو الکن قلمیم ده مشعلون سطحی هارا

یاوه بیر فرضیه دور دای گوزه گلمز شهریار

شهرِیاراندا داخی ائولمیوب ائولمز شهریار

سروده ی فی البداهه ی اکبر پورآقا03/07/92

معنی فارسی:من کجا و مدحت شاعر دربار حضرت حسین(ع).همچنانکه یک مور یارای فتح قله های مختلف را هیچ وقت نمی یابد.و آنسان که قلم ضعیف من سطح والای استاد مشعل را درنمی یابد. این حرف صحیحی نیست که دیگر شهریاری به ملک ما پا نخواهد گذاشت.بلکه در شهریاران همیشه شهریاران زنده و پاینده اند.